Napisao Dule Marinković
Objavljeno 11. decembra 2012. godine
Danas se, posle određenog vremena, na Balkanu, pre svega u zemljama bivše SFR Jugoslavije, usled krize kapitalizma, javljaju organizacije leve orijentacije; neke od njih istinske leve orijentacije a neke i kvazileve orijentacije.
Naime, ni posle svih strahota, koje je na ovim prostorima prouzrokovao nacionalizam, od istog se nikako ne odustaje, čak ni u krugovima onih koji bi se vratili na socijalistički put. Ovo se ogleda kako u njihovim političkim programima tako i u njihovoj ikonografiji.
Objavljeno 11. decembra 2012. godine
Danas se, posle određenog vremena, na Balkanu, pre svega u zemljama bivše SFR Jugoslavije, usled krize kapitalizma, javljaju organizacije leve orijentacije; neke od njih istinske leve orijentacije a neke i kvazileve orijentacije.
Naime, ni posle svih strahota, koje je na ovim prostorima prouzrokovao nacionalizam, od istog se nikako ne odustaje, čak ni u krugovima onih koji bi se vratili na socijalistički put. Ovo se ogleda kako u njihovim političkim programima tako i u njihovoj ikonografiji.
"Ni jedan pedalj teritorije Srbije ne sme se odvojiti na bilo koji način i niko nema pravo da potpiše odvajanje ma kog njenog dela, ma kako to bilo definisano. Ukoliko nam to bude nametnuto od strane novog svetskog poretka, a mi nismo u stanju da se zbog sklopa unutrašnjih i spoljnih prilika suprotstavimo oružanom silom, smatraćemo da se radi o našoj okupiranoj teritoriji koju ćemo povratiti kada se promeni svetski odnos snaga."Evo kako pomenuta partija u istom duhu započinje članak, u kome prenosi pismo borca sa Košara, u, kako kažu, slobodnim e-novinama Naša revolucija:
"Ovo je pismo junaka sa Košara koji za teško ranjavanje, ratujući protiv šiptarskog ološa i njihovih zapadnih nalogodavaoca, a braneći Srbiju dobio 5 000 dinara invalidnine. (ceo tekst)"
Dakle ovi nazovi komunisti bi radije da se prišljamče nekoj od imperija, nego li da posegnu za internacionalnim povezivanjem radnika u borbi za radničku klasu. Radnička klasa ne poznaje pojam okupirana teritorija, jer su u kapitalizmu svi radnici okupirani od strane kapitalista (političke i poslovne elite) kojima je nacionalizam osnovni alat - njih jednako ima i u Albaniji i u Srbiji, Hrvatskoj, Bosni, itd.
Pomenutu partiju sam uzeo kao primer, iako je sa svakog aspekta nebitni činilac društva, uključujući i samu klasnu borbu, koju bi, kao partija komunističkog opredeljenja, trebala da podstiče. Međuti, ne bi bilo ni potrebe da se ovome piše da se neki akteri na "političkoj sceni" (čitaj u političko elitističkim krugovima) ne maše da u naziv svoje političke organizacije uglave i socijalizam. Tako Pokret socijalista, jedna od stranaka vladajuće kolicije, u svom Programu ima:
Da bi se u daljoj razradi Programa definisali ciljevi borbe, ove, kako sebe nazvaše, jedine borbene levice:"PS svoje postojanje temelji na marksizmu kao i drugim učenjima i ideologijama kojima se oslobađa čovek, i uspostavljanju socijalističkih društvenih odnosa."
"Suština borbe PS, kao jedine borbene levice, jeste borba protiv nepravde, a nepravda se danas kao nigde na svetu vrši prema srpskom narodu."
Primera je, dakle, na pretek.
* * * * *
 |
| Ova dva simbola su mi bila najinteresantnija, inače ih je pun Facebook. |
Evo kako neki deo Komunističke omladine Srbije (KOS - omladina Komunističke partije Joške Broza) poziva na Narodnu republiku Srbiju, sa sve podignuta tri prsta i uz dveraški orkestar - Beogradski sindikat.
Prirodno je da se pojavljuje leva inicijativa, međutim leva borba je sklop teorije i prakse, nikako srljanje u avanturu. Bilo bi dobro da ove organizacije malo porade sa svojim članovima osnove socijalizma. U svakom slučaju, kao što je to davno Marks primetio, oslobođenje radničke klase mora biti delo samih radnika.
DODATAK (6. 1. 2013.)
Kvazilevica ne samo da je prokapitalistička, što se može videti u samim programima ovdašnjih partija, već ona otvoreno zauzima klerikalno stanovište u nastojanju da time podboči svoju borbu za ostvarenje nacionalnih interesa. O odnosu SPS-a prema religiji, programskom, sam napisao post (SPS i religija ili religija kao opijum za birače), međutim interesantne su i reakcije Pokreta socijalista na društvenim mrežama povodom Božića.
Cilj progresivne levice, jedine koja je moguća, jeste emancipacija javnosti, u smislu podizanjea svesti o klasnoj podeli u društvu i klasnoj borbi; a ne dalje zatupljivanje javnosti religijom i nacionalizmom. Sve drugo nije levica, već laž!
*
* *
DODATAK (6. 1. 2013.)
Klerikalizacija "levice"
Kvazilevica ne samo da je prokapitalistička, što se može videti u samim programima ovdašnjih partija, već ona otvoreno zauzima klerikalno stanovište u nastojanju da time podboči svoju borbu za ostvarenje nacionalnih interesa. O odnosu SPS-a prema religiji, programskom, sam napisao post (SPS i religija ili religija kao opijum za birače), međutim interesantne su i reakcije Pokreta socijalista na društvenim mrežama povodom Božića.Cilj progresivne levice, jedine koja je moguća, jeste emancipacija javnosti, u smislu podizanjea svesti o klasnoj podeli u društvu i klasnoj borbi; a ne dalje zatupljivanje javnosti religijom i nacionalizmom. Sve drugo nije levica, već laž!
 |
| Nije čudno to što simpatizeri ovog Pokreta, isti doživljavaju na način kako je to prokomentarisao jedan od njih. Naime, to je osnovna karta na koju oni igraju. Crvena Rakovica - Sve pršti od crvenila! |
